آرزوی دیرینه علی رهبری برای معرفی تار به جهان برآورده شد

علی رهبری ـ آهنگساز و رهبر بین المللی ارکستر ـ که به تازگی قطعه‌ای برای تکنوازی تار توسط آیدین علیانسب به همراه ارکستر سمفونیک به ضبط رسانده. این اثر به زودی  را به انتشار خواهد رسید . وی در گفت‌وگویی درباره روند ساخت این قطعه و از آرزوی دیرینه‌اش برای خلق اثری چنین برای تار و معرفی این ساز ایرانی به جهان گفت.

این موسیقیدان به ایسنا گفته است: من در هنرستان موسیقی ملی رشد کرده‌ام. هنرستانی که افرادی چون حسین علیزاده، شهریار فریوسفی و داریوش طلایی در راهروهای آن قدم گذاشته‌اند. در کنار اساتیدی چون آقایان فرامرز پایور، محمد اسماعیلی و هوشنگ ظریف حضور داشته‌ام. تار همیشه سازی بود که نوایش بیش از هر چیزی در هنرستان به گوش می‌رسید. چون هنرجویان نمی‌توانستند مثلا سنتور را به سادگی هر جایی با خود حمل کنند. ولی تار را به هر راهرویی می‌توانستند ببرند و می‌نواختند.

همیشه عاشق تار بوده‌ام

او ادامه می‌دهد: همیشه عاشق تار بوده‌ام. حتی در کودکی به خیابان سیروس رفتم و به اقساط یک تار خریدم و مدت کوتاهی برای سرگرمی آن را می‌نواختم. زمانی که مارشال تیتو حدود ۵۵ سال پیش از ایران دیدن می‌کرد، از آقای دهلوی خواسته بودند که سریعا قطعه‌ای برای یک گروه تار ساخته و در تالار وحدت اجرا شود. آقای دهلوی نیز این مأموریت را به من سپردند که یک شب تا صبح نشستم و قطعه‌ای برای تار نوشتم. این قطعه بعدا توسط هنرجویان هنرستان که اکنون از اساتید معروف موسیقی هستند، اجرا شد.

این هنرمند درباره علاقه خود برای ساخت قطعه‌ای برای تار بیان می‌کند: همیشه دوست داشتم قطعه‌ای برای تار بنویسم. ولی هر گاه که شروع کردم به جایی نرسیدم زیرا کار آسانی نبود. یک بار به همراه آقای باربد بیات به این ایده رسیدیم قطعه‌ای را که در ۲۰ سالگی برای ویولن نوشته بودم برای تار تنظیم کنم. به همین جهت تنظیم این قطعه را برای تار آغاز کردم و دیدم که چقدر اتفاقا همخوانی دارد.

آرزو داشتم که بتوانم روزی تار را آنگونه که شایسته است در دنیا نشان دهم

او ادامه می‌دهد: پس از آن برای ضبط اثر از چندین نوازنده تار استفاده کردیم ولی کار به خوبی درنیامد، حتی با یکی از دوستان حدود دو ماه روی این قطعه کار کردم، ولی آن چیزی که می‌خواستم نشد. تا اینکه آقای آهنگ، یکی از دوستان من در ایران گفت که در ایران نوازنده‌ای به نام آیدین اولیا نسب داریم و او تصور می‌کند که این نوازنده بهترین نوازنده تار در ایران است. من هم با خوشحالی نت‌ها را برای او فرستادم تا ببینم کار به چه صورت پیش خواهد رفت. ولی آقای علیانسب بعد از مدت کوتاهی گفت که مسئولیت نواختن تار در این قطعه را برعهده می‌گیرد. خیلی خوشحال شدم ولی امید زیادی نداشتم. اما چون آرزو داشتم که بتوانم روزی تار را آنگونه که شایسته است در دنیا نشان دهم، خوشحال شدم که شخصی توانایی نواختن این کار را در خودش می‌بیند.

این هنرمند تصریح می‌کند: آقای علیانسب هر روز نتیجه تمرین خود را از بخشی از کار، برایم ارسال می‌کردند و هر چه پیش می‌رفت نتیجه بهتر می‌شد. حتی همسر من که این کنسرتو را با ویولن اجرا کرده و می‌داند دیگر نوازندگان ویولن از سختی آن می‌گویند، از مهارت این نوازنده تعجب کرده بود. خلاصه اینکه آقای علیانسب چندین ماه هر روز روی این قطعه کار کرد و بالاخره به ضبط رسید. این اثر توسط ارکستر متروپلیتن پراگ و تار نوازی آیدین اولیا نسب به ضبط رسیده است.

 به موسیقیدان‌های ایرانی برای کم توجهی به سازهای ایرانی انتقاد دارم

وی می‌گوید: من به همه موسیقیدان‌های ایرانی برای کم توجهی به سازهای ایرانی و پایمال شدن حق آنها شدیدا انتقاد دارم. در ایران ارکستر سازهای ملی نداریم. گرچه که سال ۹۴ با مدیریت من و آقایان سجاد پورقناد و حمید متبسم یک ارکستر سازهای ملی به رهبری آقای اسماعیلی تشکیل دادند که به علت مدیریت ضعیف موسیقی در ایران نتیجه نداد.

او در پایان توضیح می‌دهد: این قطعه کنسرتو تار و ارکستر سمفونیک و در سه قسمت است که حدود ۳۸ دقیقه طول می‌کشد. این قطعه بر پایه نوحه خوان یعنی داستان روز عاشورا است. آن را در ۲۰ سالگی آن را نوشته‌ام و چهار یا پنج سال تغییراتی در آن اعمال کردم. این قطعه را به نوازندگان ارکستر سازهای ملی ۹۴ تقدیم می‌کنم.